گوراما

 

میگفت: آدم فقیر دار و ندارش رو بزک میکنه تا قشنگتر دیده بشه

 و فقر آدم رو وادار به خلاقیت میکنه.  

ولی این کار من از سر فقر نیست

 این یک هنر هست، روزی ارزشش رو میفهمین.

می‌گفت میدونم که‌ شما ها قرو فری هستین، اینجور چیزا رو نمی‌پسندین.

هر روز ساعتها، وقت خودش را صرف دوختن "گوراما" می‌کرد.

مادربزرگم را می‌گویم! 

همیشه یک جعبه کوچک، پر از پارچه های اضافی ونخ و سوزن، به همراه داشت. 

عین ماها که همیشه موبایلمون همراهمونه! 

عین ماها که همیشه وقتی جایی میریم، مواظبیم که شارژ موبایلمون رو ورداشته باشیم. 

و او، همیشه جعبه اش را به همراه داشت! 

از چهل سال پیش یا بیشتر. 

یک رومیزی!

بهترین هدیه ای که می‌شد به کسی داد.  

این رو میزی، کلکسیونی هست از تمام پارچه های اضافی  که روزگاری  لباسی،

 پرده ای یا ملافه ای بود که با عشق و علاقه و سلیقه دوخته بودیم. 

  

یک مجموعه کامل از خاطرات! 

خاطره که نباید فقط در فیلم و عکس و نوشته خلاصه شود. 

و  من داستان پشت هر عکس را بیشتر از خود عکس دوست دارم

 و حکایت  این عکس  مادربزرگم هست که 

به من یاد داد تا همیشه اثری با ارزش از خود بجا گذارم، اثری متفاوت.

جعبه نخ و سوزنم را همیشه به همراه داشته باشم تا

 خاطرات خوش  بدوزم، خاطرات فراموش شده  را رفو کنم و

 جلایی تازه بخشم و آنگاه به سراغ خاطرات داغون بروم و

 وصله های زیبا و رنگی بر آن نشانم و دوباره سوزنم را نخ کنم ...

 

          بدوزم...

             خاطرات رنگی بدوزم... 

                        غصه ها را بشکافم و بجایش شادی وصله کنم

                                               شادیی که تبدیل به  خاطره شود

                                                                      گورامای شادی ...

پ. ن: 

 گوراما به زبان ترکی بمعنی چهل تیکه هست. 

قلم از: شائق
عکس از: بهمن