عادت

                                                

عادت کرده ام، یعنی کار هر شبانه ام شده،

 اگر اسمش عادت نیست پس چیست؟

 چراغ را خاموش میکنم تا بخوابم ولی

 قبل از آن، موبایلم را برای صدمین بار به دست میگیرم و 

گوگل مپ را باز میکنم و به همه آدمهای زندگی ام سر میزنم،

 میروم بالای کشورشان، شهرشان، خیابانشان و کوچه شان، 

درست روی سقف خانه شان. می ایستم و نگاهشان میکنم، 

حتی آنقدر نزدیک تر میروم که سرم را دزدکی از پنجره خانه شان میبرم تو،

 البته اگه هوا گرم باشه و پنجره رو باز کرده باشن.

بهشان زل میزنم، حرفهایشان را می‌شنوم،

 بهشان حتی دست تکان میدهم و لبخند میزنم، 

می‌دانم که مرا نمی بینند، ولی من این کار را میکنم و هر شب تکرار میکنم. 

به خاطر دل خودم ... دل که تقصیری ندارد...

 میخواهد آدمهای زندگی اش را ببیند...

قلم از: Shabnam Eghbali
عکس از: بهمن