کاکتوس

                                    

فقط سه غنچه داده بود و نه بیشتر! همین سه غنچه هم، برام کافی بود.

هر چند سال یکبار خاکش رو عوض میکردم، مرتب آب میدادم و هر از گاهی کود. 

چند بار گلدانش رو عوض کردم و حتی به توصیه یک مهندس کشاورزی، 

زمستان رو توی زیرزمین و جای کم نور گذاشتم.

خیلی نازش رو کشیدم، از دوستی بهم رسیده بود و 

دلم نمیخواست دورش بیندازم، یعنی کلا عادت ندارم چیزی را دور بیندازم.

سیزده سال تمام، مواظبش بودم و تر و خشکش کردم. 

حتی هر از گاهی برایش می‌خواندم، ترانه می‌خواندم. 

و بعد از آن تابستان، هشت سال پیش، هر سال گل داده، نه یکی، نه دو تا بلکه گاها پنجاه تا. 
  
داشتم پیش خودم فکر میکردم که آیا من انسان صبوری هستم یا نه؟!  

قلم از: Shabnam Eghbali
عکس از: بهمن