به موقع

 

خیلی وقتها، خیلی دیر می‌شود...
وقتی دیر شد، دیگر هیچ چی به دل نمی چسبد. 
مثل چایی که وقتی سرد شد، مزه اش را از دست می‌دهد،

عطشت را بر طرف نمی‌کند... 

مثل برفی که زمستان منتظرش بودی ولی اول بهار می آید و

با سرمایش غنچه ها را می آزارد... به دل نمی‌نشیند... 

مثل لباسی که چند سال پیش دنبالش بودی و

امسال در حراجی پیدایش کردی... ولی دیگر باب دلت نیست... 

خیلی وقتها، خیلی دیر می‌شود...

و وقتی دیر شد دیگر آن رنگ و لعاب سابق را نخواهد داشت... 

وقتی دیر شد،

دیگر حتی نگاه‌ها هم سرد می‌شود... 
وقتی دیر شد،

واژه های فدایت شوم و قربونت برم، واقعی نمی‌شود... 
خیلی وقتها، خیلی دیر میشود... 

آمدنهای دیر وقت و حتی رفتن های دیر وقت... 

هر چیزی به موقعش خوشایند است... 
به موقع! میدانی!... به موقع!... 
چای به موقع، سیگار به موقع... عشق به موقع...

دوست داشتنها به موقع... حتی فحش دادن های به موقع...
خیلی وقتها، خیلی دیر می‌شود... 
و من کفش‌های قرمزم را میپوشم... 
ماتیک قرمز میزنم و میرقصم... 
و عاشقانه زندگی میکنم... 
تا دیر نشده... نباید بگذارم دیر شود... 
خیلی وقتها، خیلی دیر می‌شود... 

وقتی دیر شد، دیگر هیچ چی به دل نمی چسبد. 

قلم از: شائق

عکس از : بهمن