جاده

 

جاده ها رو دوست دارم
جاده ای که کنارش رودخونه کوچکی جاری باشه...
جاده ای که سایه درختی، حال رهگذرش رو به جا بیاره... 
جاده های خاکی، که هر از گاهی ماشینی رد میشه و کمی گرد و خاک هوا میکنه... 
جاده های آسفالته، که گرمای آفتاب نیمروز، آسفالت نامرغوبش را نرم میکنه

و 

بوی قیرش رو به صورت آدم میکوبه.. 
هر جاده ای، یک انتهایی دارد... 
که در انتهایش به مقصد رسیده ای... 
مقصدی که در آرزویش بودی... 
همه جاده ها را دوست دارم 
جاده هایی که همه را به مقصد می‌رساند...
جاده ها، از هر نوعش را دوست دارم،
الا
جاده بی غیرتی...
واردش که بشوی، بی انتهاست... 
هی میری و میری ولی به مقصد نمیرسی... 
جاده بی غیرتی، انتهایی اگر داشته باشد، باز بی غیرتیست... 
وارد هر جاده ای که میشی، دور و برت رو خوب نگاه کن... 
جاده ات آیا بی انتهاست؟؟ 

قلم از: شائق
عکس از: بهمن